همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهندهای گواهت باشد
گوش کن گوش، صدای نفسی میآید
مَشک بر دوش، از آن دور، کسی میآید
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
مگذار اسیر اشک و آهت باشیم
در حسرت یک گوشه نگاهت باشیم
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
ای آن که به لب نشانده لبخندی را
بشنو ز امام مهربان، پندی را
خورشید هدایت و حیات است امام
سرچشمۀ فیض و برکات است امام
آقا! پدرم! برادرم! مولایم!
هر روز به شوق دیدنت میآیم
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر
میخواهی اگر رزق فراوان برسد
از ابر کرم بارش باران برسد
تا قسمت ماست برگ برگ افتادن
چون غنچه ز بارش تگرگ افتادن
ایمان قدحی زلال از جام علیست
بر شانۀ آسمان رد گام علیست
برخیز اگر اهل غم و دردی تو
باید که به اصل خویش برگردی تو
هرکس که دلش به آسمان پیوستهست
از کوچکی دغدغهها وارستهست
میجویی اگر رسم جوانمردان را
بشنو ز امام، سیرت آنان را
در عمر دو روزه خوبرویی بهتر
گر راحت خویش را نجویی بهتر
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی