باز جاریست خیابان به خیابان این شور
همقدم باز رسیدیم به میدان حضور
خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست
آفتابی شدی و چشمانت
آسمان آسمان درخشیدند
در خودم مانده بودم و ناگاه
تا به خود آمدم مُحرّم شد
به باران فکر کن... باران نیاز این بیابان است
ترکهای لب این جاده از قحطی باران است
دریای عطش، لبان پر گوهر تو
گلزخم هزار خنجر و حنجر تو
ای هلالی که تماشای رخت دلخواه است
هله ای ماه! خدای من و تو الله است
آمدی و دل ما بردی و رفتی ای ماه!
با تو خوش بود سحرهای «بِکَ یا الله»
نه از لباس کهنهات نه از سرت شناختم
تو را به بوی آشنای مادرت شناختم
تا لوح فلق، نقش به نام تو گرفت
خورشید، فروغ از پیام تو گرفت
یک ماه جرعه جرعه تو را یاد کردهایم
دل را به اشتیاق تو آباد کردهایم
رسید جمعهٔ آخر سلام قدس شریف
سلام قبلهٔ صبر و قیام، قدس شریف
چه جانماز پی اعتكاف بر دارد
چه ذوالفقار به عزم مصاف بر دارد