کجاست زندهدلی، کاملی، مسیحدمی
که فیض صحبتش از دل بَرَد غبارِ غمی
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
نه لاله بوی خوش مستی از سبوی تو دارد،
هزار کاسه از این باغ رو به سوی تو دارد