با آنکه دلم شکستۀ رنج و غم است
در راه زیارت تو، ثابتقدم است
اوقات شریف ما به تکرار گذشت
مانند همیشه کار از کار گذشت
بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم
بیا دوباره به شبهای کوفه برگردیم
کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار و در
سینۀ آیینه را میشد سپر دیوار و در
چشم تو خراب میشود بر سر کفر
کُند است برای حنجرت خنجر کفر
شراره میکشدم آتش از قلم در دست
بگو چگونه توان برد سوی دفتر دست؟