برخیز ای برادر و عزم مصاف کن
شمشیر کین جاهلی خود، غلاف کن
تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
این چندمین نامهست بابا مینویسم؟
هر چند یادت نیست امّا مینویسم
چرا چو خاک چنین صاف و ساده باید مرد؟
و مثل سایه به خاک اوفتاده باید مرد؟
سوخت آنسان که ندیدند تنش را حتی
گرد خاکستری پیرهنش را حتی