سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
پس از قرنها فاصله تا علی
نشستهست در خانه تنها، علی
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری
چشمان تو دروازۀ راز سحر است
پیشانیات آه، جانماز سحر است
بىسر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين