شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمی
آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
قد قامت تو کلام عاشورا بود
آمیخته با قیام عاشورا بود
هرگز نگذاشت تا ابد شب باشد
او ماند که در کنار زینب باشد
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود