خونت سبب وحدت و آگاهی شد
این خون جریان ساخت، جهان راهی شد
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
علی زره که بپوشد، همینکه راه بیفتد
عجیب نیست که دشمن به اشتباه بیفتد
دیر شد دیر و شب رسید به سر
یارب! امشب نکوفت حلقه به در
نرسد اگر به على كسى، به كجا رود؟ به كجا رسد؟
به خدا قسم كه اگر كسى، به على رسد، به خدا رسد
عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز
روشن از روی تو آفاق جهان میبينم
عالم از جاذبهات در هيجان میبينم