گرفتارم گرفتارم اباالفضل
گره افتاده بر کارم اباالفضل
با دشمن خویش روبهرو بود آن روز
با گرمی خون غرق وضو بود آن روز
آمادهاند، گوش به فرمان، یکی یکی
تا جان نهند بر سر پیمان یکی یکی
آه است به روی لب عالم، آه است
هنگام وداع سخت مهر و ماه است
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
در سرخی غروب نشسته سپیدهات
جان بر لبم ز عمر به پایان رسیدهات
دویدهایم که همراه کاروان باشیم
رسیدهایم که در جمع عاشقان باشیم
ای که بر روشنای چهرهٔ خود نور پیغمبر سحر داری
نوری از آفتاب روشنتر رویی از ماه خوبتر داری