آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
ای امیر مُلک شأن و شوکت و عزم و شهامت
تا قیامت همّت مردانه خیزد از قیامت
خدا قسمت کند با عشق عمری همسفر بودن
شریک روزهای سخت و شبهای خطر بودن