با آنکه دلم شکستۀ رنج و غم است
در راه زیارت تو، ثابتقدم است
اوقات شریف ما به تکرار گذشت
مانند همیشه کار از کار گذشت
سحر در حسرت دیدار تو چون ماه خواهد رفت
غروب جمعهای در ازدحام آه خواهد رفت
در محضر عشق امتحان میدادی
گویی که به خاک، آسمان میدادی
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی