آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
داستانهایی که از شام خراب آوردهام
عالمی از صبر خود در اضطراب آوردهام
قد قامت تو کلام عاشورا بود
آمیخته با قیام عاشورا بود
هرگز نگذاشت تا ابد شب باشد
او ماند که در کنار زینب باشد
مرد آزاده حسین است که بود این هدفش
که شود کشته ولی زنده بماند شرفش