گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
شهد حکمت ریزد از لعل سخندان، بیشتر
ابر نیسان میدمد بر دشت، باران، بیشتر
آهای باد سحر! باغ سیب شعلهور است
برس به داد دل مادری که پشت در است
بگذار و بگذر این همه گفت و شنود را
کی میکنیم ریشهٔ آل سعود را؟