تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری