در وسعت شب سپیدهای آه کشید
خورشید به خون تپیدهای آه کشید
انگار پی نان و نوایید شما
چون مردم کوفه بیوفایید شما
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
به یاری تو به میدان کارزار نیاید
جماعتی که به رزق حلال، بار نیاید
چنان اسفند میسوزد به صحرا ریگها فردا
چه خواهد شد مگر در سرزمین کربلا فردا