نمردهاند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد؟
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد؟
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
بر دامن او، گردِ مدارا ننشست
سقّا، نفسی ز کار خود وا ننشست