رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
ای تا به قیامت علم فتح تو قائم
سلطان دو عالم، علی موسی کاظم
سرت بر نیزه خواهد رفت در اوج پریشانی
عروجت را گواهی میدهد این سِیْر عرفانی
شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود
جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود