من حال پس از سقوط را می‌فهمم
آشفته‌ام این خطوط را می‌فهمم
بیان وصف تو در واژه‌ها نمی‌گنجد
چرا که خواهر صبری و دختر نوری
ای خون تو همچنان نگاهت گیرا
ای جانِ به عرش رفتۀ نامیرا
گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
جانان همه رفتند، چرا جان نرود؟
این آیه به روی دستِ قرآن نرود؟
از درد نبود اگر که از پا افتاد
هنگام وضو به یادِ زهرا افتاد
اینان که به شوق تو به‌راه افتادند
دلسوختگان صحن گوهرشادند
حمله‌های موج دیدم، لشکرت آمد به یادم
کشتی صدپاره دیدم، پیکرت آمد به یادم
