میرود بر لبۀ تیغ قدم بردارد
درد را یکتنه از دوش حرم بردارد
عمری به جز مرور عطش سر نکردهایم
جز با شرابِ دشنه گلو تر نکردهایم
فکری به حال ماهی در التهاب کن
بابا برای تشنگی من شتاب کن
رُخش چه صبح ملیحی، لبش چه آب حیاتی
علی اکبر لیلاست بَه چه شاخه نباتی