دیدیم میانِ سبزهها رنگ تو را
در جاریِ جویبار، آهنگِ تو را
این ابر پُر از بهار مهمانِ شماست
صبح آمده و نسیم، دربانِ شماست
در لشکر تو قحطیِ ایمان شده بود
دین دادن و زر گرفتن آسان شده بود
با دیدن تو به اشتباه افتادند
آنها که سوی فرات راه افتادند
سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
آه کوفه چقدر تاریک است
ماه دیگر کنار چاه نرفت
دست من یک لحظه هم از مرقدت کوتاه نیست
هرکسی راهش بیفتد سمت تو گمراه نیست
سجادۀ خویش را که وا میکردی
تا آخر شب خدا خدا میکردی
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
یک لحظه شدیم خیره تا در چشمت
دیدیم تمام درد را در چشمت
در مطلع شعر تو نچرخانده زبان را
لطف تو گرفت از من بیچاره امان را
لحظهٔ سخت امتحان شده بود
چقَدَر خوب امتحان دادی