ای عشق! کاری کن که درماندند درمانها
برگرد و برگردان حقیقت را به ایمانها
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بیکران دارد
این آفتاب مشرقی بیکسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی