گواهی میدهد انجیل هم آیات قرآن را
نمیفهمم تقلای مسیحیهای نجران را
میان باطل و حق، باز هم مجادله شد
گذاشت پا به میان عشق و ختم غائله شد
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
باز باران است، باران حسینبنعلی
عاشقان، جان شما، جان حسینبنعلی