ای هزار آینه حیران تو یا ثارالله
صبح سر زد ز گریبان تو یا ثارالله
آن که نوشید می از جام بلا کیست؟ حسین
آن که کوشید به یاری خدا کیست؟ حسین
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
امیر قافلۀ دشت کربلاست حسین
به راه بادیۀ عشق، آشناست حسین
با توام ای دشت بیپایان سوار ما چه شد
یکّهتاز جادههای انتظار ما چه شد
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست
نازم آن زنده شهیدی که برِ داور خویش
سازد از خونِ گلو تاج و نهد بر سر خویش
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود