صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دلها، در اوست
اشکها! فصل تماشاست امانم بدهید
شوقِ آیینه به چشم نگرانم بدهید