صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
اذان بگو که شهیدان همه به صف شدهاند
که تیرها همه آمادهٔ هدف شدهاند
هر گاه که یاس خانه را میبویم
از شعر نشان مرقدت میجویم
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
تا گل به نسیم راه در میآید
از خاک بوی گیاه در میآید