هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دلسپرده را قطع کنید
کمر بر استقامت بسته زینب
که یکدم هم ز پا ننشسته زینب
آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
اگر خدا به زمین مدینه جان میداد
و یا به آن در و دیوارها دهان میداد
بیاور با خودت نور خدا را
تجلیهای مصباح الهدی را
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است