چقدر این روزهای سرد سخت است
و پیدا کردن همدرد سخت است
سپیداران نشانی سرخ دارند
همیشه آرمانی سرخ دارند
وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
آزادگی ز منّت احسان رمیدن است
قطع امید، دست طلب را بریدن است
پیری رسید و مستی طبع جوان گذشت
ضعف تن از تحمّل رطل گران گذشت