ای بزرگ خاندان آبها
آشنای مهربان آبها
آهنگ سفر کرد به فرمان حسین
در کوچۀ کوفه شد غزلخوان حسین
سخت است چنان داغ عزیزان به جگرها
کز هیبت آن میشکند کوه، کمرها
وعدهای دادهای و راهی دریا شدهای
خوش به حال لب اصغر كه تو سقّا شدهاى
برخیز و کفن بپوش سر تا پا را
تا گریه کنند آن قد و بالا را