قلم به دست گرفتم که ماجرا بنویسم
غریبوار پیامی به آشنا بنویسم
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم
آن سو، همه برق نیزه و جوشن بود
این سو، دلی از فروغ حق روشن بود
شيعيان! ديگر هواى نينوا دارد حسين
روى دل با كاروان كربلا دارد حسين