همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
یا علی گفتم همه درها به رویم باز شد
یا علی گفتم، چه شیرین شعر من آغاز شد
مشتاق و دلسپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
یا علی! این کیست میآید شتابان سوی تو؟
با قدی رعنا و بازویی چنان بازوی تو؟
دستهایت را که در دستش گرفت آرام شد
تازه انگاری دلش راضی به این اسلام شد
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر