چون کوفه که چهرهای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
دلی كه خانۀ مولا شود حرم گردد
كز احترام علی كعبه محترم گردد
کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بیمحابا ایستاده؟
آتش چقدر رنگ پریدهست در تنور
امشب مگر سپیده دمیدهست در تنور؟
آگه چو شد از حالت بیماری او
دامن به کمر بست پیِ یاری او
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست