زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
آقا سلام بر تو و شام غریب تو
آقا سلام بر دل غربت نصیب تو
گرچه تا غارت این باغ نماندهست بسی
بوی گل میرسد از خیمۀ خاموش کسی
تو را در کجا، در کجا دیده بودم؟
تو را شاید آن دورها دیده بودم...
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو