قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دلها، در اوست
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
آقا سلام بر تو و شام غریب تو
آقا سلام بر دل غربت نصیب تو
گرچه تا غارت این باغ نماندهست بسی
بوی گل میرسد از خیمۀ خاموش کسی
تو را در کجا، در کجا دیده بودم؟
تو را شاید آن دورها دیده بودم...