سوی پیریام بردند لحظهها به آرامی
لحظههای خوشحالی، لحظههای ناکامی
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
چشمهچشمه میجوشد خون اطهرت اینجا
کور میکند شب را، برق خنجرت اینجا
کربلا به خون خود تپیدن است
جرعه جرعه مرگ را چشیدن است
ابتدای کربلا مدینه نیست
ابتدای کربلا غدیر بود