نهم ذی الحجه | شعر هیأت

بیدل و خسته در این شهرم و دلداری نیست
غم دل با که توان گفت که غمخواری نیست

هُمای شیرازی

دیوان هُمای شیرازی

غزل

آهنگ سفر کرد به فرمان حسین
در کوچۀ کوفه شد غزل‌خوان حسین

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

رباعی

مسلم که از حسین سلام مکرّرش
باید که خواند حضرت عبّاس دیگرش

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۳)

قصیده

به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربه‌دری‌ها پناهگاه ندارم

سیدرضا مؤید

سفینه‌های نور

غزل

آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل

ادیب‌الممالک فراهانی

دیوان ادیب‌الممالک فراهانی

ترکیب‌بند

در شهر نمانده اهل دردی جز تو
در جادۀ عشق، رهنوردی جز تو

سیدمهدی حسینی

همواره حسین

رباعی

به زیر تیغم و این آخرین سلام من است
سلام من به حسینی که او امام من است

محمدجواد غفورزاده

این حسین کیست؟ (جلد۳)

قصیده

ای تن و جانت سپر هر بلا
کوفۀ تو قطعه‌ای از کربلا

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۵)

مثنوی

عشق تو کوچه‌گرد کرد مرا
این منِ از همیشه تنهاتر

رضا یزدانی

حاشا

غزل

همیشه تا که بُوَد بر لب مَلَک تهلیل
هماره تا که بشر راست ذکر ربّ جلیل

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۲)

ترجیع‌بند

شانه‌های زخمی‌اش را هیچ‌كس باور نداشت
بار غربت را كسی از روی دوشش برنداشت

یوسف رحیمی

حُسن یوسف

غزل

در شهر دلی، به شوق پرواز نبود
با حنجرهٔ باغ، هم‌آواز نبود

میثم مؤمنی‌نژاد

رباعی

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی

نغمه مستشارنظامی

حرکت از منا شروع شد و
در تب کربلا به اوج رسید

محسن ناصحی

پر کن دوباره کیل مرا، ایّها العزیز!
دست من و نگاه شما، ایّها العزیز!

مریم سقلاطونی

دلِ آگاه ز تن فکر رهايی دارد
از رفيقی که گران است جدايی دارد

صائب تبریزی

آتش داغی به جان مؤمنین افتاده است
گوییا از اسب، کوهی بر زمین افتاده است

سعید بیابانکی

کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم تو را
کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را

فروغی بسطامی

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی