سیدرضا جعفری | شعر هیأت

سیدرضا جعفری

سیدرضا جعفری

سیدرضا جعفری سال ۱۳۴۸ در تهران متولد شد. وی تحصیلات کلاسیک خود را تا مقطع دیپلم ادمه داد و پس از آن وارد حوزه علمیه شد. از همان سال بود که سرودن را نیز آغاز کرد و به مرور با گسترش مطالعات ادبی، سرودن برای او شکل جدی‌تری به خود گرفت. جعفری سالیانی است به تدریس در مراکز علمی اشتغال دارد. از آثار او می‌توان به «صبح شبنم»، «خانم، غزل بدون تو تعطیل می‌شود» و «سواد آینه» اشاره کرد.

نعت نی

نعت نی

پهلوی فروردین

پهلوی فروردین

مرثیه‌های ایلیا

مرثیه‌های ایلیا

زیتونه

زیتونه

سواد آینه

سواد آینه

صبح شبنم

صبح شبنم

سَیّد خراسانی‌

کبود غیبت تو آسمان بارانی‌ست
و کار دیدۀ ما در غمت گل‌افشانی‌ست

امام عصر علیه‌السلام

صبح شبنم

غزل

عطر سیب

بادها عطر خوش سیب تنش را بردند
سوختند و خبر سوختنش را بردند

امام حسین علیه‌السلام

سواد آینه

غزل

روضه‌خوانی

چشم‌هایت روضه خوانی می‌کند
اشک‌ها را ساربانی می‌کند

حضرت عباس علیه‌السلام

سواد آینه

غزل

بلای عظیم

گفتی که سرنوشت همین از قدیم بود
گفتی مرا نصیب بلای عظیم بود

حضرت قاسم علیه‌السلام

صبح شبنم

غزل

شب اول محرم

اسیر هجرت نورم که ذرّه همدم اوست
گل غریب نوازم که گریه شبنم اوست

امام حسین علیه‌السلام

صبح شبنم

غزل

پیراهن محرّم

این چشم‌ها برای كه تبخیر می‌شود؟
این حلقه‌ها برای چه زنجیر می‌شود؟

امام حسین علیه‌السلام

صبح شبنم

غزل

مُحرّم زهرا

به همان کس که محرم زهراست
دل من غرق ماتم زهراست

حضرت فاطمه علیهاالسلام

صبح شبنم

غزل

دیدار

آزرده طعم دورى، از یار را چشیده
روى سحر قدم زد با کسوت سپیده

امام علی علیه‌السلام

صبح شبنم

غزل

چراغ عاریه

این جشن‌ها برای من آقا نمی‌شود
شب با چراغ عاریه فردا نمی‌شود!

امام عصر علیه‌السلام

ایها العزیز

غزل

فرشته صبر

زینب فرشته بود و پرخویش وا نکرد
این کار را برای رضای خدا نکرد

حضرت زینب علیهاالسلام

صبح شبنم

غزل

بی‌وفایی یثرب

ماهی که یک ستاره به هفت آسمان نداشت
جز هاله‌ای کبود از او کس نشان نداشت

حضرت فاطمه علیهاالسلام

صبح شبنم

غزل

مثل شروع زندگی مرتضی و من

جايی برای كوثر و زمزم درست كن
اسما برای فاطمه مرهم درست كن

حضرت فاطمه علیهاالسلام

سواد آینه

غزل

پروانه زاده‌ام

برگشتم از رسالت انجام داده‌ام
زخمی‌ترین پیمبر غمگین جاده‌ام

اربعین حسینی

صبح شبنم

غزل

در حوالی غربت

یک عمر در حوالی غربت مقیم بود
آن سیدی که سفرهٔ دستش کریم بود

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

سواد آینه

غزل

تسبیح

خورشید بود و جانب مغرب روانه شد
چون قطره بود و غرق شد و بی‌کرانه شد

حضرت علی اکبر علیه‌السلام

سواد آینه

غزل

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

چه جمعه‌ها که یک به یک غروب شد، نیامدی
چه بغض‌ها که در گلو رسوب شد، نیامدی

مهدی جهاندار

سرم خاک کف پای حسین است
دلم مجنون صحرای حسین است

غلامرضا سازگار

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

فاضل نظری

تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید

سیدرضا مؤید

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

حافظ شیرازی

دل نیست این‌که دارم گنجینهٔ غم توست
بیگانه باد با غیر این دل که محرم توست

مرتضی امیری‌اسفندقه

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی