هفتاد و دو آیه تابناک افتاده‌ست
هفتاد و دو لاله سینه‌چاک افتاده‌ست
ای ماه بگو ستاره‌ها شرم کنند
هفتاد و دو خورشید به خاک افتاده‌ست
در سینۀ کربلا که چون گل پاک است
هفتاد و دو خورشید نهان در خاک است
هفتاد و دو خورشید که هر خورشیدی
روشنگر منظومه‌ای از افلاک است
هر جا که صلای «لا و الّا» زده‌اند
هفتاد و دو لاله خیمه آنجا زده‌اند
«یاران کلیم» اگر گذشتند از نیل
«اصحاب حسین» دل به دریا زده‌اند
تا در پی عشق تابناک افتادند
اصحاب حسین سینه‌چاک افتاد
هفتاد و دو سروناز چون اشک وداع
در پای امام خود به خاک افتادند
هفتاد و دو مُهرِ تربت پاک اینجاست
از بهر تیمّم شما،خاک اینجاست
ای تشنه، بخوان سورۀ کوثر زیرا
هفتاد و دو آیۀ عطشناک اینجاست