ببین که با غم و اندوه بعد رفتن تو
میان معرکه ماییم و راه روشن تو
بگو با من که در آن روز و در آنجا چه میدیدی؟
شهید من! میان تیر و ترکشها چه میدیدی؟
مگر نه اینکه همان طفل غزه طفل من است
چرا سکوت کنم سینهام پر از سخن است
همسنگر دردهای مردم بودی
چون سایه در آفتابشان گم بودی
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس