هنوز داشت نفس میکشید؛ دیر نبود
مگر که جرعۀ آبی در آن کویر نبود
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
چگونه وصف کنم شاعرانه کیست علی؟
شبیه نیست به غیر از خودش؛ علیست علی
سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
صدای بال ملائک ز دور میآید
مسافری مگر از شهر نور میآید؟
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
کودکی سوخت در آتش به فغان، هیچ نگفت
مادری ساخت به اندوه نهان، هیچ نگفت
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری