سرخیِ شمشیر و سرنیزه تماشایی نبود
شام غمهای تو را لبخند فردایی نبود
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
غمی ویرانتر از بغض گلو افتاده در جانش
بزرگی که زبانزد بود دراین شهر ايمانش