رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
ای در منای عشق خدا جانفدا حسین
در پیکر مبارزه خون خدا حسین
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است
سرت بر نیزه خواهد رفت در اوج پریشانی
عروجت را گواهی میدهد این سِیْر عرفانی
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
این آستان كه هست فلك سایهافكنش
خورشید شبنمیست به گلبرگ گلشنش