از کار تو تا که سر درآورد بهشت
خون از مژگان تر درآورد بهشت
محمّدا به که مانی؟ محمّدا به چه مانی؟
«جهان و هر چه در او هست صورتاند و تو جانی»
آسمان ابریست، آیا ماه پیدا میشود؟
ماه پنهان است، آیا گاه پیدا میشود؟
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
چه کُند میگذرد لحظههای دور از تو
نمیکنند مگر لحظهها عبور از تو
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
کمتر کسیست در غم من، انجمن کند
از من سخن بیاورد، از من سخن کند
حملههای موج دیدم، لشکرت آمد به یادم
کشتی صدپاره دیدم، پیکرت آمد به یادم
دوباره بوی خوش مشک ناب میآید
شمیم توست که با آب و تاب میآید
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟
گفتم چگونه از همه برتر بخوانمت
آمد ندا حبیبۀ داور بخوانمت