هزار حنجره فریاد در گلویش بود
نگاه مضطرب آسمان به سویش بود
هستی ندیده است به خود ماتم اینچنین
کی سایهای شد از سر عالم کم اینچنین؟
حملههای موج دیدم، لشکرت آمد به یادم
کشتی صدپاره دیدم، پیکرت آمد به یادم
آن سو، همه برق نیزه و جوشن بود
این سو، دلی از فروغ حق روشن بود