در قبلهگه راز فرود آمد ماه
یا زادگه علی بود بیتالله
حرف تو به شعر ناب پهلو زده است
آرامش تو به آب پهلو زده است
چون فاطمه مظهر خدای یکتاست
انوار خدا ز روی زهرا پیداست
بیزارم از آن حنجره کو زارت خواند
چون لاله عزیز بودی و خوارت خواند
دنیاست چو قطرهای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟