وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
لالۀ سرخی و از خون خودت، تر شدهای
بیسبب نیست که اینگونه معطر شدهای
تا در حریم امن ولا پا گذاشتهست
پا جای پای حضرت زهرا گذاشتهست
باز هم اربعین رسیده بیا
باز هم از تو بیخبر ماندم
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد