دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز
همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
ما خیل بندگانیم، ما را تو میشناسی
هر چند بیزبانیم، ما را تو میشناسی
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
آهای باد سحر! باغ سیب شعلهور است
برس به داد دل مادری که پشت در است
ز آه سینۀ سوزان ترانه میسازم
چو نی ز مایۀ جان این فسانه میسازم
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
بگذار و بگذر این همه گفت و شنود را
کی میکنیم ریشهٔ آل سعود را؟
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر
خدا قسمت کند با عشق عمری همسفر بودن
شریک روزهای سخت و شبهای خطر بودن