حسی درون توست که دلگیر و مبهم است
اینجا سکوت و ناله و فریاد درهم است
دل میبرد از گنبد خضرا شالش
آذین شده کربلا به استقبالش
نازم آن زنده شهیدی که برِ داور خویش
سازد از خونِ گلو تاج و نهد بر سر خویش
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم
معشوق علیاکبری میطلبد
گاهی بدن و گاه سری میطلبد