در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
کو یک نفر که یاد دلِ خستگان کند؟
یا لا اقل حکایت ما را بیان کند...
خواهان تو هر قدر هنر داشته باشد
اول قدم آن است جگر داشته باشد...
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم