کربلا
شهر قصههای دور نیست
در قاب عکست میتواند جان بگیرد
این عشق پابرجاست تا تاوان بگیرد
آرامش موّاج دریا چشمهایش
دور از تعلقهای دنیا چشمهایش
چرا و چرا و چرا میکشند؟
«به جرم صدا» بیصدا میکشند
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس