ببین که با غم و اندوه بعد رفتن تو
میان معرکه ماییم و راه روشن تو
بگو با من که در آن روز و در آنجا چه میدیدی؟
شهید من! میان تیر و ترکشها چه میدیدی؟
مگر نه اینکه همان طفل غزه طفل من است
چرا سکوت کنم سینهام پر از سخن است
بایست، کوه صلابت میان دورانها!
نترس، سرو رشید از خروش طوفانها!
در این سیلی پیامی آشکار است
که ما را باز با این قوم کار است
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
خوشا سری که سرِ دار آبرومند است
به پای مرگ چنین سجدهای خوشایند است
آه ای بغض فروخورده كمی فریاد باش
حبس را بشكن، رها شو، پر بكش، آزاد باش